De buitenkant
Het kasteel heeft een symmetrische opzet op een rechthoekige plattegrond. Het pand heeft een souterrain, twee bouwlagen en een zolderverdieping. Het dak heeft steile dakschilden met leien. De dakranden zijn als attieken of voorzien van balustrades. Op de nokken staan gietijzeren crêtes. De diverse risalieten over twee bouwlagen onder steile steekkappen, hoektorens en hoekpaviljoens en details zoals pilasters en lisenen bepalen de vertikale lijnen. Speklagen, geprofileerde lijsten en het hoofdgestel met geornamenteerd fries zorgen voor het horizontale accent.
Voor de sokkel zijn ruwe blokken natuursteen gebruikt, voor de bovenverdiepingen rode baksteen en voor de speklagen, lijstwerk, deur- en vensterfrontons en overig beeldhouwwerk witte kalksteen. De vensters hebben schuiframen en bovenlichten.
Het exterieur toont in hoofdonderdelen en in zijn rijke detaillering stijlelementen uit Italiaanse en Hollandse renaissance. Deze combinatie komt het duidelijkst tot uitdrukking in de voorgevel met zijn middenpartij met middenrisaliet en ronde hoektorens. Dit geveldeel tot en met hoofdgestel van de verdieping komt direct uit de Italiaanse renaissance; de trapvormige topgevel en de dakpartij uit de Hollandse renaissance. In tegenstelling tot de voorgevel heeft de achtergevel een statige stijl. De zijgevels zijn in hoofdlijnen in spiegelbeeld identiek aan elkaar. Zij zijn asymmetrisch van opzet en bevatten onder meer een hoekpaviljoen en een ronde hoektoren.
Aan de Schouwweg staat een voormalige dienstwoning die door Muysken in 1876-1877 in neo-Hollandse renaissancestijl is opgetrokken. Een evenwijdig aan de Schouwweg liggende stenen pergola is tegelijkertijd met de dienstwoning gebouwd. Het toegangshek met pijlers in de pergola geeft toegang tot een ronde ruimte, een rotonde met gazon en een monumentale beuk.
